Oceaanverzuring

De hoeveelheid CO2 in de atmosfeer en in het zeewater zijn met elkaar in evenwicht. Het opgeloste CO2 vormt een evenwichts reactie waarbij protonen (H+) vrijkomen en dus de pH afneemt:

H2CO3 <-->  H+ + HCO3-  <--> 2 H+ + CO3 2-

Onderstaande figuur [1] toont de verhouding tussen deze 3 verbindingen als functie van de pH van het water. De pH van ons zeewater ligt rond de 8 en bij die pH is er vooral HCO3- aanwezig, een fractie CO32- en nauwelijks CO2. Door toename van CO2 in de atmosfeer, neemt ook de hoeveelheid CO2 in water toe, dat grotendeels uiteen valt in HCO3- en H+.  Als gevolg daalt de pH van het zeewater.

Onderstaande figuur uit het IPCC AR5 rapport [2] toont de pH als in de tijd en de prognose voor de toekomst voor verschillende klimaat scenarios. Het effect op de pH lijkt heel klein, maar we moeten bedenken dat de pH schaalverdeling logaritmische is. Momenteel bevinden we ons in het scenario RCP8.5.

Effecten van oceaan-verzuring & opwarming

De meeste studies laten zien dat negatieve effecten zullen optreden bij veel calcificerende organismen. De oceanen zijn nu op sommige breedtegraden al corrosief voor deze organismen en deze gebieden zullen sterk groter worden. Koralen en dus koraalriffen worden ook negatief beïnvloed door verzuring, die in combinatie met stijgende zeewater temperatuur leidt tot massale verbleking [4]. Een hogere CO₂ concentratie in de oceanen werkt daarentegen positief uit voor sommige zeegrassen, algen en fytoplankton groepen. 

Door opwarming neemt het zuurstofgehalte van het zeewater af. Dat er effecten zullen zijn op ecosystemen is wel zeker, maar wetenschappers zijn nog maar pas bezig dit te bestuderen en het is op dit moment moeilijk te zeggen hoe groot de effecten precies zullen zijn. Veel meer informatie over de effecten van oceaan verzuring vind je hier [3,4].